Blog voor de nieuwsbrief van DoorZien adviesgroep van juni 2020
Twee uitspraken uit een artikel in Trouw van 23 mei over onze ongebreidelde reisverslaving na Corona. Toegegeven iet wat uit hun context gehaald, maar toch veelzeggend.
Aan het woord zijn een toerismeprofessor, een beroepsreiziger en drie reisondernemers die vertellen over hun toekomstdroom als we weer massaal gaan reizen.
Als ik hun dromen in een paar woorden samenvat dan wordt het: minder vaak op vakantie, minder ver en minder massaal. Kleinschaliger, duurder, exclusiever en vaker met de fiets en trein in plaats van met de auto of vliegtuig.
Wat mij verder opvalt is het gemak van hun aangedragen oplossing; onze politici moeten de ‘kloten’ hebben om te besluiten dat het anders kan. Niet de (reis)consument zelf, daar hoef je het niet van te verwachten.
Het artikel geeft mij het beeld van terug naar het ‘toerisme’ uit de jaren 50 en 60 of wellicht nog eerder naar het begin van de 20e-eeuw. Ik stel me de vraag welk type leiderschap met ‘kloten’ dat dan zou moeten zijn, anno 21e-eeuw waarin we het hebben over vakantie op Mars.
Voor mij ligt ‘het anders kunnen’ niet primair bij politici, het zijn de consumenten met ‘kloten’ die de verandering moeten gaan brengen. Wellicht de toerismeprofessor, de beroepsreiziger en reisondernemers die via hun eigen veranderingsgedrag laten zien dat ‘het anders kan’.
De samenleving is wat dat betreft net een organisatie en daarvan weten we onderhand dat het échte veranderen van de werkvloer komt. Dit betekent voor mij een type leiderschap met ‘moed’ dat gezamenlijk inspireert, voorbeeldgedrag vertoont, richting geeft, faciliteert en verbindt in samenwerken over de eigen grenzen heen. Want alleen dan verandert er echt iets.
Een type leiderschap zoals verwoordt in 'De zeven vuistregels voor leiderschap'. Een van de twee gronddocumenten van waaruit DoorZien adviesgroep werkt. Meer weten? Neem contact op.
